Bedevaart naar Peerke Donders in Suriname

Lees meer: Bedevaart naar Peerke Donders in Suriname

Felicitaties voor Pastor Aloys van Velthoven

Pastor Aloys van Velthoven is ruim twaalfenhalf jaar werkzaam in de parochies de Maaskant en De Twaalf Apostelen.

Wij willen Aloys van harte feliciteren met zijn twaalfenhalfjarig jubileum en hem bedanken voor zijn enorme inzet in onze parochies.

Aloys heeft van 1 november 2000 tot 1 mei 2001 stage gelopen in parochie de Maaskant in verband met zijn opleiding tot diaken. In die tijd was Jan van Mil daar pastoor, net als Aloys lid van de congregatie van het heilig Sacrament.

Op 22 september 2001 werd Aloys in de kerk van Brakkenstein door Mgr. Van Burgsteden tot diaken gewijd en op 2 december 2002 werd hij aangesteld tot onbezoldigd diaken voor enkele uren in de Maaskantparochie.

Bij het vertrek van Jan van Mil is aan Aloys gevraagd om voor halve dagen te komen werken in de Maaskant. Dit was 1 januari 2004. Aloys en het parochiebestuur zouden eerst een jaar aanzien of het pastoraat iets voor hem was. Joachim en Anna, waar Aloys werkzaam was, gaf hem voor halve dagen onbetaald verlof. Elk halfjaar waren er evaluaties en in goed overleg met het bisdom Den Bosch kreeg Aloys op 1 januari 2005 een vaste aanstelling als diaken voor parochie de Maaskant. Jos van Minderhout was daar destijds op papier de pastoor.

In de loop van 2005 werd door parochianen en parochiebestuur aan Aloys gevraagd om eens na te denken over het volgen van een priesteropleiding. De congregatie vond het goed, maar omdat Aloys het destijds zelf niet over de opleiding eens was, werd het 1 september 2006 voordat hij aan zijn opleiding op Bovendonk in het bisdom Breda begon. Het werd een verkorte priesteropleiding omdat Aloys al een diakenopleiding had gevolgd. Op 14 juni 2008 werd hij in de kerk van Heumen door Mgr. Hurkmans tot priester gewijd. In diezelfde viering kreeg hij een benoemingsbrief als priester voor de Maaskantparochie.

Trouw blijven in moeilijke tijden

Broeders en zusters,

 
De afgelopen weken is onze Kerk helaas vaak negatief in het nieuws geweest.
Er was het nieuws over seksueel misbruik van minderjarigen in de Verenigde Staten.
En op het hoogste niveau van onze Kerk wordt onze goede paus ervan beschuldigd niet adequaat te hebben gereageerd op signalen van misbruik.
Alles bijeen veroorzaakt het recente nieuws bij velen pijn en verdriet.

 
Meerdere slachtoffers van seksueel misbruik die ik in het verleden heb gesproken, hebben met mij contact opgenomen en verteld dat hun pijn door het nieuws opnieuw wordt opgerakeld.
Niet weinig gelovigen in de parochie voelen verdriet om zoveel negatieve berichten.

 
Religieuzen, priesters en bisschoppen zijn in het recente verleden ontrouw geweest aan hun roeping. Ze hebben misdrijven gepleegd en levens van mensen ernstig beschadigd.
Door hun gedrag hebben zij mensen niet bij God gebracht maar in veel gevallen het geloof in het hart van mensen op de proef gesteld of zelfs gedoofd.
Dat vormt een reden tot diepe schaamte.

In Nederland kwam in 2010 het misbruik van minderjarigen aan het licht. De Nederlandse bisschoppen zijn vanaf dat moment intensief bezig om recht te doen aan de slachtoffers van het misbruik. Zij hebben zich tot het uiterste ingespannen, en zullen dat blijven doen, om de Kerk te zuiveren en te vernieuwen. Alle aanbevelingen van de commissie Deetman, die onderzoek deed naar het seksueel misbruik van minderjarigen binnen onze Kerk, zijn opgevolgd.
Een groot aantal maatregelen is genomen om slachtoffers erkenning te geven en tegelijk om te voorkomen dat nieuwe slachtoffers worden gemaakt.
Natuurlijk is blijvende alertheid geboden, maar ik heb de vaste overtuiging dat onze Kerk in Nederland een veiliger plek is dan in het verleden, met name ook voor kinderen en jongeren.

In deze dagen van crisis wordt onze verbondenheid met de Kerk op de proef gesteld.
Mag ik u vragen om juist nu het lastig is, trouw te blijven? Nu wij voor de Kerk een uitermate moeilijke tijd beleven, kan niemand worden gemist.


Binnen de geloofsgemeenschappen van onze parochies vinden ontzettend veel goede dingen plaats.
Zaken die ons moed en hoop kunnen geven. Ik denk aan het samen vieren van Gods liefde zoals zichtbaar geworden in Jezus Christus. Ik noem ook allerlei activiteiten op het terrein van geloofscommunicatie en catechese. Niet in de laatste plaats wijs ik graag op allerlei vormen van diaconie en ander dienstbetoon, binnen en buiten de parochies.
Ik denk dan niet alleen aan de zorg voor ouderen en eenzamen maar ook de inzet voor vrede, gerechtigheid en het behoud van Gods schepping.


De Kerk van ons land en heel bijzonder van ons eigen bisdom van ’s-Hertogenbosch heeft alleen toekomst als velen het geloof van hun doopsel serieus nemen.

Laten wij in deze duistere dagen dicht bij Christus en zijn Evangelie blijven, ook door allen die het moeilijk hebben, nabij te zijn. Wij hebben in deze tijd behoefte aan katholieken die, ondanks alles, hun geloof blijmoedig beleven.

Dank voor alle gelovigen, priesters, diakens, pastoraal werkers en alle andere gedoopten, die in trouwe volharding aan hun geloof gestalte geven.

Laten wij, onder de inspiratie van de Heilige Geest, onze vriendschap met Christus zichtbaar maken in de wereld van vandaag.

Mgr. dr. Gerard de Korte

Is Jezus’ weg er een van vervreemding?

In het Ignis webmagazine is een inspirerend artikel van Gregory Brenninkmeyer te lezen. Het gaat over vervreemding in de kerk.